28 October 2013

Orangistisch Gents volkslied (1838), Nederlandse versie

1. De tekst



D e   w a r e   V r y h e i d.

Gentsch Volkslied,

By het inhulden van het standbeeld der zooge-
noemde vryheidsgodin, te Brussel.





Te Brussel pronkt een’ afgodin,
Door huichelaers geroemd;
De dwaze schenkt haer eer en min,
Daer hy haer Vryheid noemt.
Die Vryheid is mij onbekend,
Ik ben een zoon van Gent.

De ware Vryheid wordt aenbeên
Door Arteveldes zoon,
Maer zoo als zy van ouds verscheen,
Weldadig, rein en schoon.
Al andere is my onbekend,
Ik ben een zoon van Gent.

Gy Willem, Hoorn en Egmont
Stortet voor haer uw bloed;
Neen, roept men nu, de Vryheid stond
Bij Alva’s dweepersstoet!....
Die Vryheid is mij onbekend,
Ik ben een zoon van Gent.

Wie onzer knielde voor haer neêr?
Het graeuw omringt haer’ troon,
Een monik is haer tempelheer,
Een klooster is haer’ woon.
Die Vryheid is mij onbekend,
Ik ben een zoon van Gent.

De Vryheid draegt een godlyk merk.
Geen dweepzucht, moord noch brand,
Maer rykdom, rust en eerlyk werk
Zyn vruchten van haer’ hand.
Al andere is my onbekend,
Ik ben een zoon van Gent.

‘t Schynheilig Brussel heeft gedekt
Haer altyd naekte borst.
‘t Zy zoo: die boezem ombevlekt
Laeft toch geen moniks dorst.
Die kloeke borst is my bekend.
Ik ben een zoon van Gent.

O Gent, myne eerste en laetste min!
Wees u altyd gelyk,
Werk, hoop, volhard, eens uw Godin
Daelt weêr uit hooger ryk.
Afgodery blyve onbekend
Aen allen zoon van Gent.
Pieter Lebrocquy
24 sept. 1838

Uit: De dulle Griete. Vlaemsche liedekens op den tyd.

Opmerking: de tekst is anti-'Brussel' en anticlericaal, maar —anders dan in de Franse versie—wordt noch 'Oranje' noch 'Nassau' genoemd. 



2. De muziek

Lebrocquy geeft ook de melodie mee: te zingen op de wijze van Gelyk een Roos in 't groene veld, sinds het begin van de 19de eeuw een alom bekend lied. Hier de eerste en derde strofe van De ware vrijheid op die melodie (tweestemmig):



In een synthetische tweestemmige (instrumentale) uitvoering is het hier te beluisteren. Lees hier meer over Pierre/Pieter Lebrocquy.